Nöroçeşitlilik, insanların etraflarındaki dünyayı birçok farklı şekilde deneyimlediği ve onunla etkileşime girdiği fikrini tanımlar; tek bir "doğru" düşünme, öğrenme ve davranış biçimi yoktur ve farklılıklar eksiklik olarak görülmez.

Nöroçeşitlilik kelimesi tüm insanların çeşitliliğini ifade eder, ancak sıklıkla otizm spektrum bozukluğu (OSD) ve ayrıca DEHB veya öğrenme güçlüğü gibi diğer nörolojik veya gelişimsel durumlar bağlamında kullanılır. Nöroçeşitlilik hareketi 1990'larda ortaya çıktı ve nörolojik farklılıkları kucaklarken tüm insanların kabulünü ve katılımını artırmayı hedefliyordu. Çevrimiçi platformlar aracılığıyla giderek daha fazla otistik insan bağlantı kurabildi ve bir kişisel savunuculuk hareketi oluşturabildi. Aynı zamanda, Avustralyalı sosyolog Judy Singer, eşitliği ve "nörolojik azınlıkların" kapsanmasını teşvik etmek için nöroçeşitlilik terimini icat etti. Temel olarak bir sosyal adalet hareketi olsa da, nöroçeşitlilik araştırması ve eğitimi, klinisyenlerin belirli engelleri ve nörolojik durumları nasıl gördükleri ve ele aldıkları konusunda giderek daha fazla önem kazanıyor.

Nöroçeşitlilik açısından kelimeler önemlidir

Nöroçeşitlilik savunucuları kapsayıcı, yargılamayan bir dili teşvik eder. Birçok engelli savunuculuğu kuruluşu kişi öncelikli dili ("otizmli kişi", "Down sendromlu kişi") tercih ederken, bazı araştırmalar otistik topluluğun çoğunluğunun kimlik öncelikli dili ("otistik kişi") tercih ettiğini buldu. . Bu nedenle, varsayımlarda bulunmak yerine, doğrudan kişinin tercih ettiği dili ve kendisine nasıl hitap edilmesini istediğini sormak en iyisidir. Nöroçeşitlilik ve saygılı dil hakkında bilgi sahibi olmak klinisyenler için de önemlidir, böylece nörogelişimsel farklılıkları olan kişilerin zihinsel ve fiziksel sağlıklarına hitap edebilirler.

Nöroçeşitlilik ve otizm spektrum bozukluğu

Otizm spektrum bozukluğu (OSD), kişiden kişiye farklı görünse de iletişim, öğrenme ve davranıştaki farklılıklarla ilişkilidir. OSB'li kişilerin çok çeşitli güçlü yönleri, yetenekleri, ihtiyaçları ve zorlukları olabilir. Örneğin, bazı otistik kişiler sözlü olarak iletişim kurabiliyor, normal veya ortalamanın üzerinde bir IQ'ya sahip ve bağımsız yaşayabiliyor. Diğerleri ihtiyaçlarını veya duygularını iletemeyebilir, güvenliklerini ve refahlarını etkileyen zarar verici ve zararlı davranışlarla mücadele edebilir ve yaşamlarının her alanında desteğe bağımlı olabilirler. Ayrıca bazı otizmli kişilerde farklılıklar, kişinin kendisine herhangi bir acı yaşatmayabilir. Bunun yerine, acı, toplumsal normların dayattığı, sosyal dışlanmaya ve eşitsizliğe neden olan engellerden kaynaklanabilir.

OSB'li bireyler için tıbbi değerlendirme ve tedavi önemlidir. Örneğin, resmi bir teşhisin konulması, ihtiyaç duyulması halinde sosyal ve tıbbi hizmetlere erişimi mümkün kılabilir. Tanısal bir açıklama, bireyin veya ailesinin farklılıklarını daha iyi anlamasına ve topluluk bağlantılarının kurulmasına yardımcı olabilir. Ek olarak nörogelişimsel koşullar, ekstra izleme veya tedavi gerektiren diğer sağlık sorunlarıyla da ilişkili olabilir. İletişimi, sosyal, akademik ve günlük yaşam becerilerini geliştirmek için davranışsal destek veya müdahalelere ihtiyaç duyan ve bunu isteyen kişilerin, yaşam kalitelerini ve gelişim potansiyellerini en üst düzeye çıkarmak için bu hizmetlere erişmeleri önemlidir. Bununla birlikte, tüm bireylerin farklı hedefleri, arzuları ve ihtiyaçları olacağından, müdahalelere yönelik yaklaşımlar herkese uyacak tek boyutlu olamaz.

İşyerinde nörolojik çeşitliliğin desteklenmesi

Damgalanma, farkındalık eksikliği ve uygun altyapı eksikliği (ofis düzeni veya personel yapısı gibi), nörogelişimsel farklılıkları olan kişilerin dışlanmasına neden olabilir. Topluluklarda, okullarda, sağlık bakım ortamlarında ve işyerlerinde nöroçeşitliliği anlamak ve benimsemek, tüm insanlar için kapsayıcılığı geliştirebilir. Nöroçeşitliliğe olanak sağlayan bir ortamı teşvik etmek ve her bireyin bireysel güçlü yönlerini ve yeteneklerini tanıyıp vurgulamak, aynı zamanda onların farklılıkları ve ihtiyaçları için destek sağlamak hepimiz için önemlidir.

İşverenler işyerlerini nasıl daha fazla nörolojik çeşitlilik dostu hale getirebilirler?

  • Herhangi bir duyusal ihtiyacı karşılamak için çalışanın çalışma alanında küçük ayarlamalar sunun.
  • Ses duyarlılığı: Sessiz bir mola alanı sunun, beklenen yüksek sesleri iletin (yangın tatbikatları gibi), gürültü önleyici kulaklıklar sunun.
  • Dokunsal: Her zamanki iş üniformasında değişiklik yapılmasına izin verin.
  • Hareketler: Hareketli oyuncakların kullanımına izin verin, ekstra hareket molalarına izin verin, esnek oturma imkanı sunun.
  • Açık bir iletişim tarzı kullanın.

Alaycılıktan ve ima edilen mesajlardan kaçının.

  • Görevler için kısa, sözlü ve yazılı talimatlar verin ve görevleri küçük adımlara bölün.
  • İnsanları işyeri/sosyal görgü kuralları konusunda bilgilendirin ve birisinin kasıtlı olarak kuralları çiğnediğini veya kaba davrandığını varsaymayın.
  • Planlar değişirse önceden bildirimde bulunmaya çalışın ve değişikliğin nedenini belirtin.
  • Varsayımlarda bulunmayın; kişinin bireysel tercihlerini, ihtiyaçlarını ve hedeflerini sorun.

Nazik ol, sabırlı ol.